Aankomst
Door: Rianne
Blijf op de hoogte en volg Rianne
12 Juli 2015 | Nederland, Berkel en Rodenrijs
Hoogste tijd om iets te schrijven, na 2 weken hebben we wel genoeg te melden…
Na een lange, maar prima vlucht en een korte tijd van acclimatiseren in Bangkok, kwamen we aan in Mae Sot. Een plekje noordwestelijk van Bangkok aan de grens met Birma/Myanmar, een typisch stadje met veel Birmese invloeden door de vluchtelingen die hier zijn. De Karen bevolking wordt niet erkend in zowel Birma als Thailand en leeft over een langgerekt deel van de grens zonder aanspraak te maken op ook maar iets van scholing, gezondheidszorg, etc.
SMRU richt zich voornamelijk op onderzoek en behandeling van malaria, maar doet ook zwangerschapsbegeleiding. En daar kwam ik in beeld... Drie verschillende klinieken allemaal buiten Mae Sot, op ongeveer een uur rijden. En een daarvan is mijn werkplek… Dus nu ben ik officieel ook nog een forens… Met een busje vertrek ik om daar supervisie te geven aan de verloskundigen. Na een rondje visite lopen op de afdeling (lees: een zaaltje met acht ‘bedden’ waar iedereen zonder ook maar enige privacy ligt) naar de polikliniek. Daar worden zwangeren elke keer gecontroleerd op malaria en anemie (bloedarmoede) en worden de ‘standaard’ zwangerschapscontroles gedaan. Aan mij om de ‘high risk’ patiënten eruit te filteren en beleid te maken samen met de verloskundigen. Naast supervisie zal ik veel bezig zijn met onderwijs; continue bijscholing specifiek gericht op het toepassen van de theoretische kennis in de praktijk zal vrijwel dagelijkse praktijk gaan worden.
Sanne is onthaald als een ware prinses, met haar blonde haren en blauwe ogen wordt ze regelmatig in armen en benen geknepen en op de foto gezet. Ook als je gewoon met haar in de draagzak door de supermarkt loopt.... En omdat we inmiddels wel fietsen hebben, maar nog geen fietsstoel, gaat ze ook door de hele stad mee achter op de rug in de draagzak… Ze vindt het fantastisch met de wind door de haren kijkend naar het hele schouwspel van dingen die op straat gebeuren. Nu we nog tijdelijk in een guesthouse verblijven (in afwachting van ons eigen huisje) wordt ze de hele dag bezig gehouden door de jongeren die hier in training zijn. Aan de hand door de tuin, mee de keuken in om te smullen van een boterham of een banaan, spelend met de telefoon… we hebben alle opvoedkundige doelen maar even geparkeerd tot we ons eigen plekje hebben… ;-)
Hoewel we hier midden in de regentijd zitten en een poncho/paraplu soms ook wel heel hard nodig zijn, is het hier ook gemiddeld zo’n 35 graden en is factor 30+ ook geen overbodige luxe. Dus met een permanent laagje van anti-muggen-spul, zonnebrand, zweet en wat stof zijn we al aardig aan het wennen hier. Dave vermaakt zich tot nu toe volop met Sanne en struint de lokale marktjes af. Nu iedereen een beetje gewend is geraakt, houdt ook Dave oren en ogen open om ergens wat te kunnen gaan doen.
Alvast een kleine impressie… voorlopig vermaken we ons hier prima!
Groeten aan iedereen in NL…
Dave, Rianne en Sanne
Na een lange, maar prima vlucht en een korte tijd van acclimatiseren in Bangkok, kwamen we aan in Mae Sot. Een plekje noordwestelijk van Bangkok aan de grens met Birma/Myanmar, een typisch stadje met veel Birmese invloeden door de vluchtelingen die hier zijn. De Karen bevolking wordt niet erkend in zowel Birma als Thailand en leeft over een langgerekt deel van de grens zonder aanspraak te maken op ook maar iets van scholing, gezondheidszorg, etc.
SMRU richt zich voornamelijk op onderzoek en behandeling van malaria, maar doet ook zwangerschapsbegeleiding. En daar kwam ik in beeld... Drie verschillende klinieken allemaal buiten Mae Sot, op ongeveer een uur rijden. En een daarvan is mijn werkplek… Dus nu ben ik officieel ook nog een forens… Met een busje vertrek ik om daar supervisie te geven aan de verloskundigen. Na een rondje visite lopen op de afdeling (lees: een zaaltje met acht ‘bedden’ waar iedereen zonder ook maar enige privacy ligt) naar de polikliniek. Daar worden zwangeren elke keer gecontroleerd op malaria en anemie (bloedarmoede) en worden de ‘standaard’ zwangerschapscontroles gedaan. Aan mij om de ‘high risk’ patiënten eruit te filteren en beleid te maken samen met de verloskundigen. Naast supervisie zal ik veel bezig zijn met onderwijs; continue bijscholing specifiek gericht op het toepassen van de theoretische kennis in de praktijk zal vrijwel dagelijkse praktijk gaan worden.
Sanne is onthaald als een ware prinses, met haar blonde haren en blauwe ogen wordt ze regelmatig in armen en benen geknepen en op de foto gezet. Ook als je gewoon met haar in de draagzak door de supermarkt loopt.... En omdat we inmiddels wel fietsen hebben, maar nog geen fietsstoel, gaat ze ook door de hele stad mee achter op de rug in de draagzak… Ze vindt het fantastisch met de wind door de haren kijkend naar het hele schouwspel van dingen die op straat gebeuren. Nu we nog tijdelijk in een guesthouse verblijven (in afwachting van ons eigen huisje) wordt ze de hele dag bezig gehouden door de jongeren die hier in training zijn. Aan de hand door de tuin, mee de keuken in om te smullen van een boterham of een banaan, spelend met de telefoon… we hebben alle opvoedkundige doelen maar even geparkeerd tot we ons eigen plekje hebben… ;-)
Hoewel we hier midden in de regentijd zitten en een poncho/paraplu soms ook wel heel hard nodig zijn, is het hier ook gemiddeld zo’n 35 graden en is factor 30+ ook geen overbodige luxe. Dus met een permanent laagje van anti-muggen-spul, zonnebrand, zweet en wat stof zijn we al aardig aan het wennen hier. Dave vermaakt zich tot nu toe volop met Sanne en struint de lokale marktjes af. Nu iedereen een beetje gewend is geraakt, houdt ook Dave oren en ogen open om ergens wat te kunnen gaan doen.
Alvast een kleine impressie… voorlopig vermaken we ons hier prima!
Groeten aan iedereen in NL…
Dave, Rianne en Sanne
-
12 Juli 2015 - 10:31
Tante Janny:
Ik zat net even bij de tv een broodje te eten toen er toevallig een uitzending van de e o aandacht besteedde aan de stichting waar jij voor werkt. Ze lieten ook een kliniek zien, nogal primitief inderdaad, maar beter primitie dan niets. Ik weet niet meer de naam van het Nederlandse meisje die met de verslaggever van de e o sprak. Wel jammer denk ik dat er geen keizersnede mogelijk is op deze locatie, omdat het dan in sommige gevallen te laat kan zijn voor ze tijdig in een ziekenhuis komen waar dat wel kan, maar ja deze hulp is denk ik al een stap in de goede richting, beter iets dan niets.
Fijn te lezen dat het met jullie gezinnetje ook goed gaat, we blijven jullie volgen.
Lieve groetjes voor jullie alle drie xxx geniet en pas goed op elkaar !
tante Janny -
12 Juli 2015 - 16:47
Eric Mudde:
Dag beste mensen,
Het is goed te horen dat jullie veilig op je bestemming zijn aangekomen. Ik wens jullie een heel goede en nuttige tijd toe en kijk nu al uit naar jullie volgende verslagen! 35 Graden....vandaag halen we hier de 20 weer eens niet.
Hartelijke groet,
Eric Mudde (soort van collega van Dave) -
17 Juli 2015 - 17:30
Frans Van Dijk:
Hallo Dave en Rianne,
Fijn om te vernemen dat het goed gaat met jullie want het is nogal een avontuur...
Ik ben zeer verbaasd dat Dave goed tegen de warmte kan, want het zweet brak al bij hem uit als het hier in Holland 12 graden was. Maar dat kon natuurlijk ook komen omdat zijn leerling weer rare kapriolen uit haalde. Ik wens jullie veel succes toe en mocht het succes zodanige vormen gaan aannemen dat er wellicht een leuke vakantie resort gaat ontstaan (het is hem te geraden), dan ben ik de eerste die bij jullie op visite komt...
Hou ons op de hoogte!!
Groetjes,
Frans van Dijk (CBR-CCV) -
25 Juli 2015 - 18:54
Bertine En Nico:
Hallo Rianne, Dave en Sanne,
Leuk om te weten hoe het met jullie gaat. Bij ons is het vandaag storm en regen. Dus ben wel een beetje jaloers. Maar ook jullie hebben af en toe regen. Maar de temperatuur blijft lekker hoog. Ik heb de sokken alweer op gezocht. Hoorde dat Sanne los is gaan lopen. En krijg filmpjes van een trotse Oma en Opa te zien. Wat gaat het allemaal snel. En Rianne wat is het fijn om zo je kennis over te brengen op andere mensen. Ook Dave heeft het goed naar zijn zin en ziet er goed uit. Vind het een heel avontuur wat jullie als gezin aangaan en fijn dat het zo goed gaat met het hele gezin. We blijven jullie volgen, de
hartelijke groeten , dikke knuffel en xxx.
Tante Bertine en ome Nico
-
26 Juli 2015 - 20:23
Linda Van Vliet:
Hoi Rianne en familie,
Wat zijn jullie met een bijzondere en dappere onderneming bezig. Wat een verschil qua werken met het sophia. heel veel succes met werken, leven en genieten in Thailand.
groetjes Linda ( 1 van de 3)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
