Een kort reisverslagje!!!

Dag Allemaal!!

Ons eerste deel van het avontuur zit er alweer op en de tijd is omgevlogen, we zijn helemaal naar het zuiden van Tanzania gereisd en we hebben enorm veel van het land gezien. Ik zou niet eens weten waar ik moet beginnen en er zijn zoveel beelden die ik probeer vast te zetten op mijn netvlies, om maar te voorkomen dat ik het allemaal weer zou vergeten als ik terug ben in Nederland!

Vorige week hebben we eerst een rondje door Dar geraced met de dala dala, een belevenis die ik wist uit te stellen de eerste paar weken in Tanzania, maar Dave is gelijk in het diepe gegooid. Ook hij heeft nu met eigen ogen kunnen zien dat een busje met 20 personen nog lang niet vol is!! Er kunnen zeker nog zo’n twintig mensen bij. En dat is niet het enige, we hebben zelfs geiten op het dak gehad en kippen (bijna) op schoot! Jaja, een heuse Africa-experience!

Maar goed, ik vlieg nu al weer van de hak op de tak… we zijn met de trein naar het zuiden afgereisd, een rit van maar liefst 22 uur, maar gelukkig konden we ook slapen in de trein, althans ze hadden bedden. Helaas ligt de rails hier niet zo strak als in Nederland en vierkante wielen kennen ze hier ook… echte nachtrust hebben we dus niet echt gekregen, maar het uitzicht was verbluffend. We hebben zelfs al olifanten, giraffen en antilopes gezien. De trein gaat hier veel langzamer dan bijvoorbeeld de bus, dus je hebt alle tijd om rond te kijken. Kilometers lang was er niets te zien op een paar kleine hutjes na. Eigenlijk had ik de hoop al opgegeven dat Mbeya (de plek in het zuiden waar we naartoe reisden) een fatsoenlijke stad was… en dat was maar goed ook. Mbeya lag hoog in de bergen en is niet veel groter dan de dorpskern van Maurik!! Er was niet eens een klein supermarkje en bij gebrek aan beter zijn we ook maar twee keer gaan eten bij hetzelfde restaurantje… wat nog minder sfeer had dan McDonalds!! ‘t is maar goed dat we zoveel bij te kletsen hebben, want ze hebben hier nog niet echt ontdekt wat sfeer is!! Al heeft dit reizen in bergachtige gebieden ook wel weer z’n voordelen, heb deze week namelijk voor het eerst weer warm kunnen douchen in HEEEL lange tijd… ;-)

We hebben twee actieve excursies gedaan rond Mbeya, een dagje klimmen naar de rand van een krater, waar je uitzicht had over het meer dat zich in de krater had gevormd en een dagje naar de ‘natural bridge of God’, een brug gevormd uit lava en in weet-ik-hoeveel-jaar zich gevormd heeft en een potfall, een grote uitmonding waarin de rivier kolkt en wanneer je erin valt… kom je er niet levend meer uit (Aldus onze gids…).

Daarna zijn we met de bus weer noordwaarts gaan reizen… Iringa is een stadje tussen Mbeya en Dar es Salaam en we hebben hier wederom actief gedaan. Helaas eisen vier maanden gebrekkige inspanning en een matige kwaliteit van de mountainbike hun tol.. ik heb nu nog spierpijn! Het was maar vijftien kilometer (enkele reis) naar de Isamila Pillars, zandpilaren gevormd door erosie), maar helaas had niemand mij verteld dat het vijftien kilometer lang klimmen was… de terugweg was gelukkig wel wat gemakkelijker. Het is heerlijk om rond te reizen door dit land. Tanzanianen zijn enorm vriendelijk en hoewel ik zwetend en ploeterend op mijn mountainbike mijn leven riskeerde op de enige (snel)weg, voelde ik me net de koninging. Kinderen die gillen: “Wazungu!!!” (blanken!!) en op hun hardst rennen om ons bij te kunnen houden. Iedereen kan het ook waarderen dat we een paar woordjes Swahili spreken en ze glunderen helemaal als je ze op de juiste manier weet te begroeten!! Echt genieten dus!

Tanzanianen blijven overigens verbazen… Dave kijkt niet vreemd meer op van de vrachtauto’s, auto’s en bussen die in NL allang afgeschreven zouden zijn… En ik kijk niet eens meer op als ik een kindje in een skipakje langs zie lopen. Terwijl ik in mijn T-shirtje lekker in het zonnetje zit (nog steeds zo’n 25 graden hoog in de bergen), zie ik mensen met dike winterjassen, mutsen en inderdaad dus zelfs iemand met een compleet skipak!

Na een lange busreis zijn we nu dus weer in Dar... om even ons wasje te doen. Ik heb Dar namelijk wel gezien en vind het heerlijk om meer van het land te kunnen zien. Zelfs als ik drie uur naar dezelfde berg zit te kijken, geniet ik! Morgen vertrekken we naar het noorden om de Kilimanjaro te spotten en alle wilde dieren te bekijken op safari. Vervolgens sluiten we af met Zanzibar, dus er is nog genoeg leuks op het programma. Al vliegt de tijd wel voorbij!

En ik ben ook wel weer benieuwd naar hoe ik NL zal vinden. Ik moet weer een agenda kopen en een horloge gaan dragen… iets wat ik bijna vijf maanden niet heb hoeven doen. En ik zal vast ook veel dike truien dragen, aangezien ik helemaal aan deze tropische temperaturen gewend ben en al klaag als het kouder dan 25 graden is…

Lieve mensen, ik hoop jullie allemaal weer te zien in september… en ik zal mijn agenda erbij moeten pakken om alle etentjes weer te plannen ;-)!!! En zijn er al vrijwilligers voor een high tea bij Hotel New York en een avondje stappen ??! Ik snak namelijk wel weer naar een beetje luxe!

Tot 2 september!!